بررسی ارتباط هوش با میزان سازگاری در سربازان قرارگاه بیمارستان بعثت نهاجا

مقدمه: تعدادی از دانشمندان هوش را به عنوان توان سازگاری با موقعیت‌های جدید مطرح کرده‌اند. از آنجا که خدمت سربازی شرایط جدید را برای فرد ایجاد می‌کند که باید فرد تغییراتی را در رفتار خود داشته باشد تا بتواند با شرایط جدید سازگار شود. لذا این پژوهش به منظور بررسی ارتباط بین هوش و سازگاری بین سربازان دیپلم و زیردیپلم طراحی گردید. روش‌ بررسی: روش تحقیق علّی - مقایسه‌ای می‌باشد. نمونه مورد پژوهش شامل 62 نفر از سربازان دیپلم و زیردیپلم قرارگاه بیمارستان بعثت بود. برای اندازه‌گیری هوش از آزمون ریون بزرگسالان و برای اندازه‌گیری میزان سازگاری از مقیاس سازگاری اجتماعی آزمون بل استفاده گردید. روش‌های آماری شامل آمار توصیفی، میانگین، انحراف استاندارد، نمودار و آمار تحلیلی شامل همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه و نر‌م‌افزار مورد استفاده SPSS بود. یافته‌ها: میانگین سنی سربازان 8/20 سال (±SD91/0) و میانگین مدت خدمت 32/13 (±SD 9/5) با میانگین هوشی 38/97 با (±SD 89/15) بود. برای بررسی ارتباط هوش با مقیاس سازگاری اجتماعی از آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید که نتایج نشان داد بین این دو ارتباط قابل ملاحظه‌ای وجود دارد 509/0- =r همچنین برای مقایسه نمره سازگاری در سه سطح هوشی از آزمون تحلیل واریانس یک راهه استفاده گردید؛ تفاوت در سطح 01/0 که معنی‌دار بود. بحث و نتیجه‌گیری: با افزایش ضریب هوشی در بین سربازان میزان سازگاری اجتماعی آنان نیز افزایش پیدا می‌کند و افراد باهوش بالاتر، بهتر می‌توانند با موقعیت جدید سازگاری پیدا کنند.